Οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, μας «ζάλισαν», την εβδομάδα που πέρασε για τα προβλήματα που δημιουργεί στην κοινωνία η έλλειψη των καυσίμων. Πράγματι, στην πόλη μας, το πρόβλημα είναι μεγάλο γι’ αυτούς που ζουν στα Χαβάνια, στην Αμμουδάρα, στο Βαθύ και στα γύρω χωριά και θα πρέπει να μετακινηθούν κάθε μέρα στην πόλη για να εργαστούν. Ας υποθέσουμε ότι η απεργία θα κρατήσει ένα μήνα! (την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές η απεργία έχει ήδη λήξει) Κατ’ αρχήν, αυτοί που μένουν στην πόλη (Νομαρχία, Αμμούδι, Νοσοκομείο, Δεξαμενή, Σταυρό) δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Σε 5-10 λεπτά είναι στο κέντρο. Ο καιρός του Σεπτεμβρίου είναι πολύ «γλυκός» και η βόλτα αυτή είναι πολύ απολαυστική. Άρα η πλειοψηφία των κατοίκων του Αγίου Νικολάου, αν δεν έχουν σοβαρό λόγο να μεταφέρουν βαριά πράγματα ή να πάνε στο αεροδρόμιο ή το λιμάνι του Ηρακλείου, δεν έχουν κανένα πρόβλημα! Οι άλλοι που μένουν στα χωριά θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ που θα έβαζαν περισσότερα δρομολόγια. Απλά, θα άλλαζαν λίγο τα ωράρια τους για να είναι έγκαιρα στη δουλειά τους. Πολλοί θα νομίζουν ότι γράφω «εξυπνάδες»! Όμως, αν δεν τα πίστευα, δε τα έγραφα! Ο άνθρωπος προσαρμόζεται πολύ εύκολα στις νέες καταστάσεις που η ζωή δημιουργεί. Άλλωστε κάποιες αλλαγές στην καθημερινότητά μας, θεωρώ ότι είναι το… «αλάτι» της ζωής μας!Σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα της χρονιάς είναι η καταπληκτική επιτυχία της θεατρικής παράστασης της Ερασιτεχνικής Θεατρικής Ομάδας του Αγίου Νικολάου (ΕΘΟΑΝ). «Τα ξετελέματα τση Γκόλφως» που παρακολούθησαν περισσότεροι από 2500 θεατές! Είναι ένα εκπληκτικό νούμερο για την μικρή μας πόλη. Αναφορά στην επιτυχία αυτή έκανε, το απόγευμα της Τέταρτης, και ο Δήμαρχος Δημήτρης Κουνενάκης, κατά τη διάρκεια του απολογισμού του έργου του. Γνωρίζω («από πρώτο χέρι») τις αμέτρητες ώρες που σπατάλησαν οι συμπολίτες μας στην προετοιμασία και τις πρόβες για να μας παρουσιάσουν αυτό το τέλειο αποτέλεσμα. Γνωρίζω τα καθημερινά σχέδια του Γιάννη Ξανθογεώργη, που από την αρχή του καλοκαιρού «ζει και αναπνέει» για την παράσταση αυτή. Μια ομάδα ανθρώπων, που όλοι «έχουν τις δουλειές τους» θα έπρεπε από το περίσσευμα (;) του χρόνου τους να δουλεύουν πολλές ώρες κάθε εβδομάδα για να είναι πλήρως προετοιμασμένοι για την παράσταση. Ο Γιάννης γράφει «…η αλήθεια είναι ότι για τους περισσοτέρους αυτό ήταν ένα εγχείρημα δύσκολο, πρωτόγνωρο και άγνωστο! Δεν πειράζει όμως… Βούτηξαν στα βαθιά και τα κατάφεραν!» Νέο αίμα μπήκε στην ομάδα και ανακατεύθηκε με το παλιό και έγινε μια πιο μεγάλη και πιο καλή ομάδα που σίγουρα έχει μέλλον. Η παράσταση δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους επαγγελματικούς θιάσους που κατά καιρούς έρχονται στη πόλη μας. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι πολύ καλύτεροι. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ονομαστικά κάποιον από τους ηθοποιούς. Όλοι τους ήταν άριστοι. Απλά ο Μοτο-Μανώλης μας ξάφνιασε, για άλλη μια φορά, με το εκπληκτικό -εκρηκτικό- ταλέντο του. Και χρειάζεται ξεχωριστή δύναμη… το πρωί να πουλάς μηχανάκια ή κεραμικά, να κάνεις μάθημα, να είσαι υπάλληλος, να τρέχεις τις τράπεζες και τα βράδια, ώρες ατελείωτες να κάνεις πρόβες για μια δύσκολη θεατρική παράσταση. Κλείνοντας θα ήθελα να γράψω δυο λόγια για το Γιάννη Ξανθογεώργη. Είναι η ψυχή της ΕΘΟΑΝ και είμαστε τυχεροί που ένας καλλιτέχνης, που τόσο πολύ γνωρίζει και αγαπά το θέατρο και έχει το δικό του «μεράκι» (πέστε το και «τρέλα») να ζει στη πόλη μας. Παθιάζετε γι’ αυτό που κάνει και το αποτέλεσμα πάντα τον δικαιώνει. Συγχαρητήρια σε όλους. Και του χρόνου (με άλλες επιτυχίες)!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ



«Κύπελλο Κωνσταντινούπολης 2008»









